Clive Smith: de ‘bleeding Ironman’

De Brit is bestuurslid van de Britse hemofilie patiëntenvereniging en vindt het belangrijk om meer bewustzijn en begrip voor hemofilie te creëren.

Hij sprak hierover tijdens het Wereld Hemofiliecongres in Glasgow, eind mei 2018. Smith deed zijn verhaal aan het eind van een presentatie over het belang van sporten voor hemofiliepatiënten. ’’Niet iedereen hoeft nu als een dolle te gaan trainen voor Ironman. Maar actief bewegen is goed voor je als je hemofilie hebt.’’

Klinisch psycholoog Sylvia von Mackensen van de Universiteit van Hamburg, Axel Seuser, zelfstandig werkend orthopeed en onderzoeker en Thomas Hilberg hoogleraar sportgeneeskunde van de Bergische Universität Wuppertal gaven hun visie over het onderwerp hemofilie en sport.

Sterker en socialer

Dankzij het volgen van een preventieve, profylactische behandeling, kunnen kinderen met hemofilie nu meedoen aan allerlei sporten. Sporten zorgt volgens de drie deskundigen voor sterkere gewrichten en voorkomt vergroeiingen en verkleint het risico op gewrichtsbloedingen. Daarnaast voelen mensen met hemofilie die regelmatig sporten zich socialer volgens klinisch psycholoog Von Mackensen. ’’Sporten geeft hen de mogelijkheid om iets leuks te doen met vrienden. Het kan hen het gevoel geven dat ze bij een groep horen en dat ze sociaal geaccepteerd zijn en voorkomt eenzaamheid,’’ vertelde ze.

’’Verder is sporten goed voor het gevoel van eigenwaarde. Het geeft mensen met hemofilie het gevoel dat ze hetzelfde zijn als mensen zonder hemofilie en ze controle hebben over hun eigen lichaam. Een goed gevoel van eigenwaarde zorgt ook voor meer zelfvertrouwen.’’

Aan het eind van de sessie vertelde Clive Smith zijn verhaal. Hij heeft zich ondanks zijn ziekte nooit laten tegenhouden om te sporten. Daarnaast wil hij mensen met hemofilie bij brengen dat ze vaak veel meer kunnen doen dan ze zelf denken.

Eerst de marathon

Zelf heeft Clive artritis in zijn enkel. Sporten was voor hem lang niet altijd even makkelijk. Hij begon toen hij midden 20 was actief met hardlopen. Af en toe moest hij er een periode mee ophouden, door gewrichtsklachten.

Maar uiteindelijk besloot hij te gaan trainen voor de marathon. En na het rennen van de Brighton Marathon, die jaarlijks wordt gehouden om geld op te halen voor de patiënten van het ziekenhuis Great Ormond Street Hospital, besloot hij zich op het afleggen van triatlons te storten.

De afgelopen jaren heeft hij ook nog eens meegedaan aan drie Ironmanraces. Ironman is de naam van een serie wedstrijden van de klassieke langeafstandstriatlon.