Nog één keer pitchen en dan ‘voor het echie’
’’Ik ben sociaal sterker en zelfverzekerder geworden. Ik ben leergierig en enthousiast en hoop op een baan in de financiële sector’’. Met een stralend gezicht kijkt Wout (28) het publiek aan tijdens zijn eindpitch. Hij is een van de jongeren die afgelopen maanden meedeed aan een pitchprogramma van Emma at Work. Van mentor Bas leerde hij om zichzelf op een goede manier én met zelfvertrouwen voor te stellen aan potentiële werknemers.
Bas, die bij Pfizer werkt als key accountmanager hematologie, is apetrots. ’’Het was ontzettend leuk om met Wout samen te werken. We hebben een meer dan professionele band opgebouwd.’’
Ook krijgt Wout complimenten van Serge de Rooij, die als coach sprekers van TEDx-events begeleidt en de jongeren al eerder een pitchtraining gaf. Nu, op deze dag in de Amsterdamse Schouwburg, geeft hij de jongeren de laatste tips en tricks om de pitches die ze hebben geoefend met hun mentoren te perfectioneren.
Waardevol Werk
Het pitchprogramma met Emma at Work is onderdeel van het project Waardevol Werk. Onder die naam zet Pfizer al enkele jaren collega’s, kennis en middelen in om chronische zieke jongeren die graag willen werken te ondersteunen en begeleiden naar werk.
Wout heeft bedrijfseconomie gestudeerd en is nu werkzoekende. ’’Ik ben slechthorend en dat is soms lastig tijdens sollicitatiegesprekken.’’
Tijdens zijn pitch vertelt hij dat hij in een restaurant werkt en daar een plan bedacht om efficiënter om te gaan met overgebleven ingrediënten in plaats van die zomaar in de container te gooien. ’’Je afvalverhaal is sterk’’, vindt coach Serge. ’’Het vertelt van alles over jou. Je zakelijke instinct en het maakte je menselijk. Misschien kun je minder met je handen praten’’, geeft hij de jonge econoom als tip mee. ’’Blijf daarnaast rondkijken. Focus je niet op één persoon.’’
Medisch adviseur Manon kondigt mentee Annette aan. ’’Annette stelt veel kritische vragen en heeft een goede pitch voorbereid’’, belooft Manon aan de zaal.
‘Wat ik dan wel had moeten doen, weet ik nog steeds niet’
Het verhaal van Annette is eigenlijk ‘helemaal niet grappig’. Maar ze vertelt het met zoveel humor, dat haar publiek blijft lachen. ’’Ik ben weggestuurd van de kunstacademie omdat ze me niet begrepen. Van tevoren heb ik duidelijk verteld dat ik een vorm van autisme heb en dingen soms erg letterlijk neem. Als je mij vraagt om een verdrietige tomaat te tekenen, dan doe ik dat dus. Maar dat was niet de bedoeling. Wat ik dan wel had moeten doen, weet ik nog steeds niet.’’
Na de kunstacademie volgde een succesvolle studie bewegingstechnologie. Als afstudeerproject ontwikkelde ze een beweegspel voor kinderen die langdurig in het ziekenhuis liggen. ’’Een kind zet een 3D-bril op en ziet dan tomaten en bananen verschijnen in zijn kamer. Die moet hij door middel van bewegingen kapotmaken en zijn kamer op die manier zo vies mogelijk maken.’’
Inmiddels is ze bezig met een hbo-studie ICT en specialiseert ze zich in het ontwerpen op de computer. ’’Als je mij aanneemt, krijg je een creatieve en vrolijke werknemer,’’ zegt ze. ’’Je gaat helemaal in jouw verhaal op en wil weten hoe het verder gaat’’, merkt Mikhail, medisch adviseur bij Pfizer op. En dat is ook precies de tip die Annette van pitch-coach Serge krijgt. ’’Wat wil je worden? Eindig je verhaal daarmee.’’
De draad van haar verhaal kwijt
Hoewel het publiek enthousiast reageert, positieve feedback geeft en de jongeren flink hebben geoefend, gaat het toch even mis met pitcher Lisa. Zij begint dapper, maar raakt een paar keer de draad van haar verhaal kwijt. ’’Maak je geen zorgen’’, stelt coach Serge haar gerust. ’’Dit bewijst dat je net zo bent als iedereen. Accepteer dat het even niet zo gaat als jij wil.’’
‘Dit bewijst dat je net zo bent als iedereen. Accepteer dat het even niet zo gaat als jij wil’
Op aanraden van Serge gaat ze even met mentor Jan Willem naar de gang. Even later is ze terug en herpakt ze zich volledig. ’’Meteen toen ik Lisa ontmoette dacht ik ‘wat een sterke vrouw’, vertelt Jan Willem over haar.
Skydiven
Lisa (23) loopt al een paar jaar met krukken. ’’Ik besefte dat ik niet alles meer kan doen wat ik wil. Na een keer indoorskydiven in Utrecht beseft ik dat opgeven geen optie is.’’ Sindsdien houdt ze zich aan het levensmotto van Pippi Langkous. ’’Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan,’’ vertelt ze. ’’Ik ben net als iedereen. Ik wil heel graag parttime werken. Ik ben enthousiast en gedreven en vind het fijn om mensen te helpen. Verder ben ik heel geordend en gestructureerd.’’
Helaas laat de gezondheid van Sofia het niet toe om in Amsterdam te zijn. Zij houdt haar pitch via een beeldscherm. ’’Erg jammer’’, vindt Mikhail, haar mentor en medisch adviseur bij Pfizer. ’’Ik had het jullie gegund om haar in het echt te ontmoeten. Officieel ben ik haar mentor en zij de mentee. Maar we hebben veel van elkaar geleerd.’’
Sofia studeert ‘business administratie’ in Nijmegen en is mateloos gefascineerd door het verband tussen ‘cijfers en hoe je daarmee praktische problemen oplost.’’
Op een podium in de spotlights
Ze is chronisch ziek, maar laat zich niet kisten. ’’Ik heb geleerd om door te zetten. Ik sta hier omdat ik verder wil komen in mijn vakgebied en mijn netwerk wil vergroten.’’ Van Pfizercollega Yvette krijgt Sofia een mooi compliment. ’’Je benoemt je ziek-zijn, maar komt dan meteen met een sterk punt van jezelf. Dat vind ik heel goed.’’
De jongeren krijgen een paar laatste tips van coach Serge en hun mentoren. En dan doen ze hun pitch nog een keer, maar nu ‘voor het echie’, op een podium in de spotlights en met een camera op zich gericht.
Alle adviezen hebben ze goed in hun oren geknoopt. De pitches verlopen vlekkeloos. ’’Mocht je ooit een carrièreswitch overwegen… je kan zo het podium op’’, vertelt coach Serge aan Annette na haar eindpitch. Van Annette krijgt Sofia weer veel lof. ’’Je sluit je pitch goed af door mensen uit te nodigen om met jou in gesprek te gaan.’’
‘Je pakt ons in als je lacht’
Tijdens zijn pitch vertelt Wout nog eens dat hij leergierig en nieuwsgierig is. ’’Ik bedenk voortdurend hoe je allerlei processen sneller en efficiënter kunt laten verlopen.’’ Jan Willem merkt op dat ‘de werkgever waarbij Wout straks terechtkomt in zijn handjes mag knijpen’.
Tot slot blijken zelfs de zenuwen van Lisa compleet te zijn verdwenen. Het is alsof ze drie keer per dag een zaal toespreekt, zo relaxed staat ze erbij. ’’Complimenten voor je dat het nu zo soepel gaat. Je pakt ons helemaal in als je lacht’’, verzekert Manon haar.
Lisa heeft dan ook meer dan genoeg redenen om te lachen. Aan het einde van haar pitch heeft ze namelijk een verrassing voor de zaal. De pitch training heeft voor haar nu al vruchten afgeworpen. ’’Sinds kort werk ik bij Emma at Work als administratief medewerker. Daar ligt écht mijn hart.’’ Aan het einde van het pitch Program is Lisa aangenomen bij Emma at Work, waar ze aan de slag gaat binnen de backoffice.