Content met content
Deze blog zal wat afwijken van de topics – pijn en migraine – waar ik normaal over schrijf. Ik wil dit keer namelijk een aantal dingen beschrijven waar ik zelf hoofdpijn van krijg.
Kostenbesparing…
Het is inmiddels alweer een tijd geleden dat er op de website van het Instituut Verantwoord Medicijngebruik een artikel verschijnt met de titel: “Aanzienlijke kostenbesparing door terughoudend voorschrijven nieuwe geneesmiddelen”. In de eerste zin is te lezen dat het terughoudend voorschrijven van Directe Orale Anticoagulantia (DOAC; bloedverdunners) Nederland de afgelopen jaren miljoenen euro’s aan kostenbesparing heeft opgeleverd. Bij het lezen van deze zin staat de doorsnee-Nederlander nog net niet op de bank te springen van vreugde. We zijn immers dol op kostenbesparing, toch?
Het artikel stelt verder dat het reëel is om aan te nemen dat we tussen 2014 en 2019 dertig miljoen euro hebben bespaard op de uitgaven aan geneesmiddelen door de vitamine K antagonist (VKA) in plaats van de DOAC voor te schrijven. Chapeau! Mocht je nu nog niet op de bank staan dan hoop ik dat je inmiddels wel een fles ontkurkt hebt of de popcorn in de oven hebt staan. Enfin, we zijn toch ook een nuchter volkje dus nog niet iedereen zal overtuigd zijn.
We gaan door met lezen en komen uiteindelijk uit bij het punt waarop er gesteld wordt dat het aannemelijk is om te stellen dat dit terughoudende beleid heeft geleid tot een lagere uitgave aan geneesmiddelen terwijl de kwaliteit van de zorg op hetzelfde hoge peil is gebleven. Nu kan het dak er wel af toch? Toch? Of zijn er dan nog andere dingen om rekening mee te houden?
Absoluut. De cardioloog en de huisarts verschillen hierover namelijk van mening en zo zijn er nog veel meer dingen die we hierover kunnen zeggen. Maar helaas kan dat niet. En dat brengt mij direct bij mijn volgende hoofdpijnpunt.
Balans
Ik zou nu namelijk graag, pro-actief en aan de hand van gepubliceerde data, een toelichting willen geven op bovenstaande situatie. Echter, dit mag ik niet. ‘Maar waarom dan niet?’, zie ik je nu denken. Ben je dan zo iemand die een pathologische neiging heeft om cliffhangers in verhalen te verwerken? Neen, geen van dit alles.
‘Ik zou nu namelijk graag, pro-actief en aan de hand van gepubliceerde data, een toelichting willen geven op bovenstaande situatie.
Het feit dat ik hierop nu geen toelichting mag geven, heeft alles te maken met de gedragsregels die voortkomen uit de geneesmiddelenwet en de uitwerking daarvan in de gedragscode geneesmiddelenreclame. Deze schrijft voor dat de innovatieve geneesmiddelensector gebalanceerd en genuanceerd moet zijn in de informatie die we aan het publiek verstrekken.
Onbalans
Hoewel we richting de beroepsbeoefenaar iets meer op de inhoud in mogen gaan dan wanneer we richting het algemene publiek (wellicht u als lezer van deze blog) communiceren, moet de inhoud nog steeds aan strikte eisen voldoen. Wanneer de informatie niet aan deze eisen voldoet, kan het namelijk verkleuren naar reclame. En dit mag niet. Maar hoe redelijk dat dit alles ook klinkt, is dit ook waar de schoen begint te wringen.
Begrijp me niet verkeerd, de gedragsregels die voortkomen uit de gedragscode geneesmiddelenreclame zijn absoluut nodig om te voorkomen dat de effectiviteit en veiligheid van medicijnen te rooskleurig neergezet worden. Echter, hoe graag ik dit ook zou willen, een inhoudelijke reactie op het artikel van het Instituut Verantwoord Medicijngebruik mag ik niet geven omdat ik gebonden ben aan de gedragscode. Volgt u mij nog?
Ah fijn, als de afgelopen 2 jaar ons iets geleerd hebben dan is het dat de behoefte aan juiste informatie gigantisch groot is. Ik hoop dan ook dat we in de toekomst een manier kunnen vinden om op een eerlijke manier aan deze toegenomen behoefte aan informatie te kunnen voldoen. Wij gaan hier in ieder geval graag over in gesprek!
En nu ik toch mijn wensenlijstje voor 2022 aan het indienen ben, dan hoop ik ook dat andere instanties hun informatie volledig en gebalanceerd blijven brengen. Aan het besparen van kosten op de gezondheidszorg kleven namelijk altijd gevolgen. Presenteer het volledige plaatje, dat is in het belang van de patiënt. Pas dan is iedereen content met de content van geneesmiddeleninformatie.
