‘Uitstel Paralympics is jammer, maar heeft voordelen’
Het kwam niet als enorme verrassing. Maar jammer vindt hij het natuurlijk wel dat de Paralympics door de coronacrisis zijn uitgesteld naar volgend jaar. ’’Ik was volop aan het trainen voor het internationale kwalificatietoernooi dat in mei in Slovenië zou zijn,’’ vertelt tafeltennisser en hemofiliepatiënt Gerald van Grunsven. ’’Ik moet me er nu op instellen dat het verplaatst wordt.’’
Gerald merkte in februari tijdens een toernooi dat hij in Polen speelde al de eerste voortekenen van de coronacrisis. Al viel het toen nog allemaal erg mee. ’’Bij binnenkomst in de zaal werd je temperatuur gemeten. Verder merkte je nog weinig.’’
In Spanje werden al geen handen meer geschud
Ook speelde hij begin maart nog een toernooi in Spanje. Daar werden al geen handen meer geschud en ook zegde een derde van het deelnemersveld af. ’’Ik was daardoor uiteindelijk de laagst geplaatste deelnemer van het toernooi. Dat heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Maar aan de andere kant liep iedereen nog vrolijk buiten rond.’’ Na thuiskomst kon Gerald nog precies twee dagen trainen op sportcentrum Papendal voordat hij net als de rest van Nederland thuis kwam te zitten. Niet veel later kwam het nieuws dat de Paralympics worden uitgesteld.
Afwachten
Inmiddels is bekend geworden dat de Paralympische Spelen in 2021 van 24 augustus tot en met 5 september worden georganiseerd. Voor Gerald speelt nu de vraag wanneer het internationale kwalificatietoernooi in Slovenië wordt gehouden. ’’Dat is afwachten.’’
Toch heeft het uitstel ook voordelen. De Brabander heeft een jaar extra de tijd om wedstrijdervaring op te doen. ’’Ik merk dat ik nog steeds vooruitgang boek. En nu heb ik de mogelijkheid om nog vaker tegen andere rolstoelspelers te spelen en liefst ook die hoger op de wereldranglijst staan dan ik.’’
Filmpje voor NTTB
De Nederlandse Tafeltennisbond (NTTB) heeft Gerald gevraagd om mee te werken aan een artikel en een filmpje over hoe hij en de andere leden van het Nederlandse paratafeltennisteam fit blijven nu ze niet meer kunnen trainen op sportcentrum Papendal. Tafeltennis is een individuele sport en gelukkig heb je niet veel ruimte nodig om te trainen. Met een beetje creativiteit kun je ver komen, legt bondscoach Lumen Dekker in hetzelfde artikel uit. Je vindt het filmpje en het artikel hier.
De spelers van paratafeltennis TeamNL hebben bovendien allemaal een persoonlijk trainingsschema en daar is Van Grunsven blij mee. “Rolstoelers hebben andere programma’s dan de staande spelers. Elke dag krijgen we doorgestuurd hoe we fit kunnen blijven en dat is fijn. Ik doe onder meer core stability oefeningen voor mijn romp en krachttraining.”
Deze doet hij bijvoorbeeld in zijn badkamer waar beugels hangen en waaraan hij elastieken kan hangen voor de oefeningen. ’’Ook heb ik een skippybal en een mat voor buikspieroefeningen.’’
‘Het belangrijkste nu is om gefocust te blijven en op je eigen manier te blijven trainen.’
Om te kunnen tafeltennissen rijdt hij drie keer per week naar Zeist waar hij met zijn zoons een tafeltenniswinkel bestiert. De winkel zelf is gesloten, maar er staat een tafeltennistafel. ’’Ik train tegen mijn zoon of andere paraspelers die thuis zitten en willen trainen. Maar ik kan ook spelen tegen de tafeltennisrobot die we hebben staan. Die robots worden steeds geavanceerder en je kunt hem gebruiken om realistische spelsituaties tegen te oefenen.’’
‘Door mijn hemofilie moet ik in beweging blijven’
Op die manier probeert hij zichzelf topfit en in beweging te houden. ’’Dat is het belangrijkste nu, om gefocust te blijven en op je eigen manier te blijven trainen. Voor mij is dat extra belangrijk, omdat ik door mijn hemofilie in beweging moet blijven. Ik merk dat al als ik twee weken op vakantie ben geweest… laat staan nu. Het is vooral belangrijk om mijn armen in conditie te houden - die zijn erg gevoelig - en om te voorkomen dat ik ergere artroseklachten krijg.’’
Skype
Maar vooralsnog gaat het allemaal goed met hem en zijn familie, vervolgt hij zijn verhaal. Hij vraagt zich af of dit ook geldt voor zijn Servische tafeltennisvriend waarmee hij pas geskypet heeft. ’’Bij hen ligt nu twintig centimeter sneeuw en daar lopen ze qua maatregelen nog wat achter op wat wij doen. Ik ben benieuwd hoe het daar gaat lopen.’’ Ook gaan zijn gedachten uit naar de ouderen van het woonzorgcentrum waar zijn echtgenote Ilona werkt. ''Zij mogen nu helemaal geen bezoek meer ontvangen.''
Zulke gebeurtenissen en ook het feit dat er veel mensen ernstig ziek worden of overlijden door het coronavirus plaatst alles meteen in perspectief, stelt Gerald. Hij probeert zich als topsporter niet al te druk te maken. ’’We moeten deze situatie accepteren zoals die is en niet te ver vooruit kijken. En niet kijken naar wat er allemaal niet kan, maar naar waar je wel invloed op kan hebben.’’
-
Moet je echt elke dag tienduizend stappen zetten?
Je kent ze vast wel, van die mensen die continu op hun smartwatch of digitale stappenteller kijken hoeveel ze al gelopen hebben op een dag. In de hoop het magische getal van tienduizend stappen te bereiken. Maar moet je elke dag wel tienduizend stappen zetten? Het antwoord is: nee!
