Herken acromegalie
Acromegalie in de fysiotherapie en podotherapie
Als specialist van het bewegingsapparaat speelt u een belangrijke rol bij de vroege diagnose van acromegalie. Bij deze zeldzame aandoening produceert de hypofyse te veel groeihormoon. Daardoor gaan delen van het lichaam en vaak ook de organen langzaam groeien. De geleidelijke groei valt vaak niet meteen op, maar kan wel grote gevolgen hebben.
Ik ben fysiotherapeut/podotherapeut, op welke signalen moet ik letten?
Fysiotherapeuten, podotherapeuten, podologen en oefentherapeuten kunnen veranderingen in de voeten, handen, spieren en gewrichten als eerste opmerken. Deze signalering is essentieel. Als de diagnose sneller wordt gesteld, kunnen patiënten ook sneller de juiste behandeling krijgen en kunnen ernstige complicaties worden voorkomen.
Symptomen en signalen van acromegalie in de fysio- en podotherapie
- Groter wordende handen en voeten
- Een steeds grotere schoenmaat
- Tintelingen in handen, polsen (carpaal tunnelsyndroom) of voeten (tarsaal tunnelsyndroom) doordat de zenuwen in de verdrukking raken
- Pijn en stijfheid van de spieren en gewrichten, vooral in de rug en handen. Dit komt 2 tot 4 maal zo vaak voor als bij mensen zonder acromegalie
- Artrose, vooral in de wervelkolom en handen
Klik hier voor de andere symptomen van acromegalie
Wat moet ik doen als ik acromegalie vermoed?
Denk aan acromegalie bij geleidelijke groei van de extremiteiten. Bijvoorbeeld als uw patiënt binnen een jaar alweer voor nieuwe steunzolen komt omdat de oude te klein zijn. Als uw patiënt last heeft van pijn en stijfheid in de rug en handen en u de gelaatstrekken geleidelijk ziet veranderen. Of als het u opvalt dat de handen van uw patiënt wel erg groot zijn.
Ziet u een mogelijk signaal van acromegalie? Verwijs de patiënt dan naar de huisarts voor verdere diagnostiek en behandeling. Met de juiste behandeling kan het overschot aan groeihormoon worden verminderd, zodat de gevolgen van acromegalie worden beperkt. Zo krijgen patiënten minder klachten, een verbeterde kwaliteit van leven en een normale levensverwachting. Het signaleren van acromegalie is dus zinvol.
Bronnen
Bij het samenstellen van deze pagina is uiterste zorgvuldigheid betracht met betrekking tot het vermelden van bronnen. Mocht
het onverhoopt zo zijn dat er iets niet vermeld is dan verzoeken wij die persoon of instantie direct contact op te nemen.
https://www.hypofyse.nl/aandoeningen/acromegalie
https://www.hersenstichting.nl/hersenaandoeningen/acromegalie/
Hypofyseaandoeningen: Acromegalie. Een arts vertelt. https://www.youtube.com/watch?v=Q_OgPpxvtZA
https://www.nve.nl/aandoening/acromegalie/
Katznelson L, et al. J Clin Endocrinol Metab. 2014;99:3933-51
Van Horne FJ, et al. Huisarts Wet 2018;61:51-5
Het belang van een vroege diagnose: ervaringsverhalen
-
‘Was mijn acromegalie maar eerder ontdekt’
’’Ik ben 65, maar heb jaren het leven geleid van iemand van tachtig.’’ Astrid vouwt haar handen om haar koffiekopje. ’’Ik heb een leuk leven. Zolang ik alles maar heel rustig aan doe’’, zegt ze met een glimlach op haar gezicht. ’’Was mijn acromegalie maar eerder ontdekt. Dan had ik nu veel minder klachten gehad. De verandering van mijn gezicht, mijn handen die groeiden, een hoge bloeddruk, vermoeidheid. Te veel om op te noemen. Geen zorgverlener legde het verband.’’
-
‘Zelf ken je jouw lichaam het beste’
’’Ik ben nog niet de oude. En ik denk ook niet dat ik dat ooit word of dat wil worden.’’ De ogen van Hennie (40) glanzen terwijl ze het vertelt. ’’Ik heb zoveel lessen geleerd van mijn acromegalie. Eén daarvan is dat je aan de bel moet trekken als je een diagnose krijgt die naar jouw gevoel niet klopt. Zelf ken je jouw lichaam het beste. Als ik niet had aangedrongen op een scan van mijn hoofd, was ik door de neuroloog weggestuurd met medicatie voor clusterhoofdpijn.’’
-
‘Het is belangrijk dat acromegalie vroegtijdig wordt ontdekt’
’’Bij mij is acromegalie vroeg ontdekt. Daar ben ik blij mee’’, vertelt Saskia Spinhoven, bestuurslid van de Nederlandse Hypofyse Stichting (NHS) en acromegaliepatiënt. ’’Ik heb wel restklachten, maar kan weer een normaal leven leiden. Ik wil mijn verhaal graag met anderen delen. Om te laten zien dat het belangrijk is dat je er vroeg bij bent.’’
